Hoe je je hersenen 'herbedraadt' voor de toekomst van werk

De mens achter de uitvinding

Dr. Dickinson, die heeft samengewerkt met invloedrijke figuren als Steve Jobs en Elon Musk, benadrukte dat innovators geen buitengewone wezens zijn. "Het zijn gewone mensen die de moed hebben om iets nieuws te proberen," zei ze. Haar eigen werk, variërend van het ontwerpen van nanotechnologische componenten voor de eerste iPhone tot het ontwikkelen van hersenchips om de ziekte van Alzheimer te bestuderen, bewijst dat innovatie voor iedereen is. De cruciale vraag is: hoe kunnen we ervoor zorgen dat menselijke, ethische denkers betrokken zijn bij het vormgeven van de toekomst?

Dickinson identificeerde drie belangrijke eigenschappen van succesvolle uitvinders en innovators:

1. Ze zijn gewone mensen die een probleem willen oplossen.
2. Ze zijn comfortabel met onzekerheid en verandering.
3. Ze begrijpen dat de menselijke psychologie cruciaal is voor technologische adoptie.

Verandering: onze natuurlijke vijand

Onze hersenen zijn van nature bedraad om verandering te weerstaan. Dit evolutionaire mechanisme heeft ons geholpen te overleven, maar het belemmert ons nu in een wereld van exponentiële groei. Dr. Dickinson illustreerde dit met een simpel experiment. Vraag mensen hun horloge of ring van de ene naar de andere hand te verplaatsen, en ze voelen onmiddellijk ongemak. Dit komt doordat de amygdala, het deel van de hersenen dat reageert op gevaar, alarm slaat. Deze reactie slurpt energie op van de prefrontale cortex, het deel dat verantwoordelijk is voor strategisch denken.

Deze natuurlijke aversie tegen verandering verklaart waarom veel organisaties vastzitten in een lineaire mindset, met vijf-jarenplannen die niet langer houdbaar zijn in een tijd van snelle technologische doorbraken. De techologie zelf is niet de disruptor, het is de oplossing voor een klant- of bedrijfsprobleem. Het niet aanpakken van menselijke weerstand is dan ook de grootste belemmering voor innovatie.

De kracht van spel en menselijk inzicht

Om mensen te overtuigen, is het niet effectief om te vertellen wat ze moeten doen. Het is beter om ze te laten begrijpen hoe iets werkt. Als voorbeeld gebruikte ze een magnetron. Veel mensen plaatsen hun eten in het midden, de koudste plek, simpelweg omdat ze nooit de handleiding hebben gelezen. Pas als ze de wetenschap erachter begrijpen, kunnen ze bewust hun gedrag aanpassen.

Dickinson pleit voor een speelse aanpak van leren, vergelijkbaar met hoe kinderen een fiets leren rijden. Volwassenen geven vaak te snel op. Ze moedigt iedereen aan om te 'spelen' met nieuwe technologieën zoals AI om de mogelijkheden en beperkingen ervan te ontdekken. Door iets te bouwen dat nutteloos is voor anderen, maar waardevol voor jezelf, kun je onbevangen leren. Als voorbeeld toonde ze haar eigen "AI-echtgenoot", een bot die ze bouwde om kleine ruzies te voorkomen en haar huwelijk te redden.

Om de uitdagingen van AI en verandering aan te gaan, moeten we ons richten op de menselijke factoren. We moeten begrijpen hoe onze hersenen functioneren en ons herinneren dat plezier en spel cruciale onderdelen zijn van het leerproces, aldus Dickinson.